woensdag 30 april 2014

De Fjorden

Wat is een fjord? Een fjord is een bepaald type inham in een bergachtige kust, gekenmerkt door steile wanden die door gletsjerwerking zijn uitgesleten.

Afkomst van et woord fjord: Het woord fjord is afkomstig uit het  fjörðr (Oudnoors), van Noord-Germaans ferthuz, van Proto-Indo-Europees prtus, van *por- 'gaan, doorgang'. Het woord is ethymologisch verwant met woorden als het Engelse Firth (in 'Firth of Forth') en, meer verwijderd, het Nederlanse Voorde wat een 'doorwaadbare plaats in een rivier' is.

Waar te vinden?:
Fjorden bevinden zich in Europa langs de kusten van het noordelijke gedeelte van de Atlantische Oceaan, in Noorwegen, Schotland, het oosten van Canada, Ijsland en Groenland. Verder aan de Baltische kust van Duitsland. Maar ook Montenegro kent een fjord (de Baai van Kotor); de zuidelijkste van Europa.
Rond de Grote Oceaan zijn fjorden te vinden in Brits Columbia (Canada), Alaska (Verenigde Staten), Chili (zuidelijk deel) en het zuidwesten van Nieuw Zeeland. Daarnaast zijn er fjorden in delen van Antartica (in het bijzonder het Antartictisch Schiereiland) en aan de kusten van eilanden van Artica en Sud-Antartica.

 
Wil je meer informatie over Noorwegen en zijn fjorden, klik dan op de volgende link
http://www.noorwegen.be/Travel/touristinfo/#.U2DxTZVkrIU

Veel plezier indien je overweegt naar Noorwegen te vertrekken op reis. Het loont zeer zeker de moeite.

dinsdag 29 april 2014

Het noorderlicht is een mooi fenomeen.

Hoewel het noorderlicht in meer landen kan worden waargenomen, is Noord-Noorwegen daarvoor bij uitstek geschikt; hier zijn de omstandigheden optimaal en bovendien is Noord-Noorwegen gemakkelijk bereikbaar. Noren zijn altijd gefascineerd geweest door het noorderlicht; of het nu om oude mythen en sagen gaat of om modern wetenschappelijk onderzoek. Daarom zijn wij geneigd het noorderlicht als een typisch Noors fenomeen te bestempelen.

meer hierover op

http://nl.wikipedia.org/wiki/Poollicht

Zuidpool


Een vorige expeditie van Dixie was de Zuidpool.

Zuidpool

Het klimaat van AntarcticaHet continent Antarctica beslaat een groot gebied rondom de Zuidpool, het uiterst zuidelijke punt van de aarde. Tot Antarctica behoort het Antarctisch vasteland, de eilanden op het continentaal play, de Zuidelijke Orkneyeilanden, de Zuidelijke Shetlandeilanden, Zuid-Georgië en de Zuidelijke Sandwicheilanden, Bouvet-eiland en Heard en de McDonaldeilanden. Op klimaatinfo.nl beperken we de klimaatinformatie binnen het onderwerp Antarctica tot het vasteland van Antarctica. Heel Antarctica heeft een ijsklimaat. Dit wordt binnen de klimaatclassificatie van Köppen aangeduid met de lettercode EF. Bij deze klimaatsoort is er sprake van een gemiddelde etmaaltemperatuur die gedurende alle maanden onder de 0 graden Celsius (het vriespunt) ligt. De koudste maand moet kouder zijn dan gemiddeld -3 graden Celsius, een waarde die gedurende de koudste maanden op Antarctica verreweg niet gehaald wordt. In veel opzichten heeft Antarctica een klimaat dat uniek is in haar soort. Zo worden hier de laagste temperaturen op aarde gemeten, is er sprake van een extreem droog gebied rondom de Zuidpool en is er sprake van het typische verschijnsel dat de wind overal op Antarctica altijd uit oostelijke richting waait. Hoe dichter je bij de kust komt, des te harder waait de wind.
Klimaatinformatie van plaatsen en streken in Antarctica
De klimaatinfo op deze pagina is slechts beknopte informatie. Specifieke info over weer en klimaat is te vinden op de klimaatpagina's per streek of stad. Voor Antarctica is de volgende klimaatinformatie beschikbaar:
Davis
Esperanza
Zuidpool
  
Neerslag
Regenen doet het zelden op Antarctica. Alleen in de warmste maanden kan er neerslag in de vorm van regel vallen in de kustgebieden van het continent. Verder landinwaarts is regen technisch gezien onmogelijk, omdat de luchttemperatuur daar gedurende het hele jaar nooit boven het vriespunt uitkomt. Neerslag valt daarom in het binnenland van Antarctica altijd in de vorm van winterse neerslag zoals sneeuw. Langs de kustgebieden is er vrijwel altijd sprake van sneeuw of ijsregen. Door de stromingen op en rondom Antarctica lukt het neerslaggebieden zelden om Antarctica diep binnen te dringen. De hoeveelheden neerslag nemen dan ook sterk af naarmate je dichter bij de Zuidpool komt. De hoeveelheden neerslag die rondom de Zuidpool zelf voorkomen zijn dan ook te verwaarlozen. Langs de kust kan de jaarlijkse neerslagsom oplopen naar enkele honderden tot lokaal zelfs meer dan duizend millimeter. Het gaat dan om de hoeveelheid water die over zou blijven indien je gevallen sneeuw zou laten smelten.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
http://4nieuws.be/binnenland/321051/dansercoer-terug-in-belgie-na-langste-zuidpoolexpeditie.html







        

 









 
 



expeditie groenland

Via deze website kan je de expeditie van Dixie Dansercoer volgen.
Zijn doelstelling is 5.000 km in 80 dagen af te leggen.
Dit met behulp van kite's en de wind.
http://www.greenlandice.be/

Tot nu toe zijn ze bijna geïmmobiliseerd geweest door storm en rukwinden.






Op dag 25 hebben Dixie en Eric eindelijk hun tent kunnen verlaten en hebben ze tussen 18h en 23h een afstand afgelegd van bijna 100 km.
Dit brengt hen op een totale afgelegde afstand op dag 25 van 565 km.
Hopelijk zijn de weergoden hen nu beter gezind na hen dagen in hun tent gegijzeld te hebben met heftige rukwinden ( boven de 100 km/h ) en zware stormen met een zichtbaarheid van nul meter.
We duimen voor jullie, Dixie en Eric.
Hoedje af voor de mooi geschreven blog door Julie. Houdt ons op een zeer literaire wijze en met mooie woordspelingen op de hoogte van de vorderingen ( en immobilisaties) van Dixie en Eric.


Gisteren hebben Dixie en Eric 141 km kunnen afleggen. Wat hen op een totale afgelegde afstand van 706 km brengt.
Naar Dixie's normen is het nu "tropisch" warm, maar min 9° C.
Als je natuurlijk gewoon bent aan meer dan min 20° kan men dit wel warm noemen.
Laat ons allen hopen dat de weersomstandigheden in het voordeel van Dixie en Eric blijven.
Cross our fingers and go, go, go.






 Dag 32. Moederdag ook voor Dixie en Eric. Is er iets mooier dan aan hun geliefden laten weten dat ze in goede conditie vertoeven en een grote afstand afgelegd hebben waarmee het doel van de expeditie weer in zicht komt en bereikbaar wordt. Ze hebben nu de teller op 1.446,9 km gezet. Ook laten ze weten dat dit niet alleen door hun eigen doorzettingsvermogen verwezenlijkt is, maar ook door de ontelbare steunbetuigingen die ze van elke uithoek van de wereld ontvangen. Als we ze hiermee hun sterkte en hun enthousiasme + motivering mee kunnen steunen en aanzwengelen, dan kunnen ze zeker op de SN familie rekenen.
Go for it, we all support you both.


woensdag 23 april 2014

Noorwegen

 
 
 
Eén van mijn droombestemmingen is al altijd de Fjorden in Noorwegen geweest. Als kind droomde ik hoe het zou zijn om op een boot tussen die massieve fjorden door te varen. In 2009 heb ik dan die droom kunnen verwezenlijken.

Het eerste wat ik gedaan heb is naar het reisbureau gaan om de nodige informatie te verzamelen.
Men gaf me voldoende info om een mooie reis uit te stippelen en ook welke plaatsen ik wilde bezichtigen en welke expedities ik wilde meemaken.
Van Brussel via Oslo naar Bergen gevlogen de dag voor het vertrek van de Midnatsol, het schip die langs de kust van Noorwegen naar het Noorden richting Rusland zou varen.
De volgende dag  zou ik dan de Fjorden afvaren tot de Russische grens met de cruiseboot van de Hurtigruten (http://www.hurtigruten.com/?gclid=CNnJnZmV-b0CFVPJtAodQV0AuQcompagnie) en dan terug naar Bergen.
Aangezien de boot zowel een cruise als transportschip was, hadden we in de belangrijkste plaatsen voldoende tijd om de stad en/of omgeving te bezoeken. En er werden vele kleine en grotere steden aangedaan.

Eindelijk was de dag aangebroken om het vliegtuig van SAS naar Bergen te nemen. Alles verliep probleemloos en op het voorziene tijdstip was ik op weg naar mijn bestemming.
Ter plaatse aangekomen heb ik dan een taxi genomen die me naar het geboekte hotel in het centrum van Bergen bracht.

 
 
Wat opgefrist en klaar om de stad te verkennen. Het was maar een kleine wandeling gezien het bijna donker was. Tegen de avond op zoek naar een gezellig restaurantje die ik gevonden heb aan de waterkant. Een mooie menukaart, maar alles is zo duur in Noorwegen. Zeker het dubbele van bij ons betaal je daar voor een maaltijd. Maar ja, het is maar één keer dat men zo'n reis maakt. Dus moet men dat er maar bijnemen.
 
 
 
Na een kleine wandeling om het eten te laten zakken, keerde ik naar het hotel terug waar ik van een welverdiende nachtrust genoot.
 
's Morgens een lekker ontbijt genomen en dan had ik de tijd tot 17h00 om de stad Bergen te verkennen. Met de monorail naar boven om van een groots panorama te genieten. Daarna in de stad wat rondgelopen. Zeer propere stad en alle huizen zijn pico bello onderhouden. maar Noorwegen is dan ook één van de welvarendste landen van Europa dankzij de olie winst offshore. Wat me wel opviel was dat men in de grootwarenhuizen geen alcohol kon kopen, maar dat er drankenwinkels waren die staatsbedrijfjes waren. En voor het openingsuur stond er al een grote file wachtende mensen.
 
Het was al snel 17h00 en een taxi kwam me afhalen om me naar de terminal van Hurtigruten te brengen.
Daar moest je dan inchecken zoals je bij een luchtvaartmaatschappij zou doen. Alles accuraat en op zeer beleefde wijze.
Via roltrap ging ik dan naar de ramp die me naar de inkomsthal van de boot, de Midnatsol bracht.
 
 
 
Impressionant. Wat een afwerking met zelfs twee liften, glazen kokers die je snel naar één van de drie verdiepingen bracht. Een drijvend luxehotel van alle comfort voorzien.
 
 
 
Rond 19h00 worden de trossen losgegooid en vertrekken via de grillige kust met al zijn fjorden richting Noordkaap en Rusland.
De zon liet het water er uit zien als vloeibaar metaal en ging langzaam onder. Tijd om mijn spulletjes uit te pakken en ze een plaats te geven in mijn kajuit.






 
Een rustige nacht doorgebracht. Vroeg wakker geworden, want ik ben van plan om een maximum van mijn reis te genieten en dat is zeker niet mijn tijd in bed doorbrengen.
 
Ik werp een blik door de patrijspoort naar buiten.
De eerste fjorden zijn in zicht. Nu naar de restaurant om ontbijt te nemen.
 

 
 
Als ik al dacht dat ik er vroeg bij was, dan had ik het mis. De restaurant zat al afgeladen vol. Gelukkig had eenieder een eigen tafel met het nummer erop van zijn kajuit.
 
Als gezelschap zat ik temidden van een groep Amerikanen die zeer luidruchtig waren en een poging om het deel waar wij zaten, tot Amerikaans grondgebied te verklaren. Geen beetje respect voor de anderen, kwamen ze met torenhoge borden eten aan hun tafel zitten. Om die dan te verlaten met meer dan de helft van hun voedsel nog op hun bord. Maar ja, het zijn dan ook Amerikanen die denken dat de wereld aan hun voeten ligt.
 
Na mijn ontbijt bij de manager geweest om het probleem aan te kaarten en een nieuwe zitplaats te krijgen in het restaurant. Ze ging met de groepsleider spreken, was haar belofte.
 
 
De eerste dag zaten we de ganse dag op zee en het was het moment om het schip te verkennen.
 
Op het derde verdiep was er een mooie zithoek en bar. De zithoek gaf je onbeperkt zicht op wat voor ons lag 180° zicht rondom.
 
 
 
Gans bovenop de boot, via een trap te bereiken, kwam men op het bovenste dek waar drie jacuzzi's en een zwembad aanwezig waren. Dan nog een groot promenadedek. Mooi en zeer goed onderhouden.
Ja, ik zou men 14 daagse reis wel overleven. Zoveel had ik al vastgesteld.
 

 


Met een goed boek installeerde ik me in de lounge in een comfortabele zetel. Het uitzicht was grandioos. We voeren tussen de fjorden door die als reuzen op ons neerkeken.
Hoe klein en nietig kan een mens zich voelen tegenover de natuur. Zijn pracht en zijn kracht deden je overkomen als een kleine mier die elk moment kon verpletterd worden.

Af en toe zag ik een vuurtoren zomaar uit het water oprijzen. Geen grond errond. Nee, een op zichzelfstaand gebouw.



Zie je daar voor enkele maanden opgesloten zitten. Ik mocht er niet aan denken. Er waren verscheidene stops voorzien onderweg waarbij er gelegenheid was om de plaatselijke locaties te bezoeken. De tocht ging van Bergen naar Kirkenes en terug

 
 
Het eten was zeer verzorgd en copieus. Zowel wat het ontbijt als middag- en avondmaal betrof. Ik geloof dat ik zalm gegeten heb voor de rest van mijn leven. Overheerlijk. Ik heb wel na de reis een paar kilootjes mogen afvallen. Maar voor één keer kon ik het toch niet aan mijn hart laten komen om me dit lekker klaargemaakt voedsel te ontzeggen.
 
 

en onze twee sympathieke kelners
 










Al slalommend tussen de talrijke fjorden, passeerden we op de derde dag de poolcirkel op 66°30 noorderbreedte. Die ochtend werden alle passagiers uitgenodigd op het bovenste dek ( waar de jacuzzi's zich bevonden). Eenmaal daar allen samengekomen kwam er een man tevoorschijn verkleed in Neptunus. Ook stond er een enkele bank met een emmer naast. Ja, je kan het al raden. We ondergingen allemaal een ijskoude doop ter viering van het overschrijden van de poolcirkel. eén per één moesten we naar de bank komen en ons neerzetten. Neptunus nam met een pollepel een schep uit de emmer gevuld met ijs en ijskoud water en goot die via de kraagopening in onze rug. Het was wel eventjes naar adem snakken als dat water in contact kwam met je lichaam. Maar als opwarmertje kreeg je nadien een glaasje aquavit aangereikt.
 






De Fjorden bleven ons maar verbazen. Hoe prachtig en met welke kracht had het water deze massieve blokken van het vaste land gescheiden.
Mijn bewondering voor de schoonheid en de kracht van de natuur bleef toenemen.
Men zou voor minder respect krijgen.
Tot nu toe waren we gespaard gebleven van onrustige wateren en gleden we rustig door de wateren naast de kust van Noorwegen en de fjorden in en uit.



Hoe meer we het noordelijkste deel van Noorwegen naderden, hoe woeliger de zee werd. Er was ontzettend veel wind, dat je op het dek moest vechten tegen de wind in om vooruit te komen. Maar het landschap liet je al die ongemakken vergeten. 's nachts gebeurde het wel dat je wakker werd door het voortdurend rollen van de boot op de woeste zee. Maar gelukkig bleef ik gespaard van zeeziekte.
Kirkenes kwam in zicht. Onze laatste stad in Noorwegen, juist aan de Russische grens. Een klein grauw stadje die evenveel meren bezat als inwoners.

 
In het stadje wat rondgereden en naar een typische woonplaats van een lokale inwoner geweest.
 
Een oude man in klederdracht met naast zich zijn rendier en zijn vrouw verwelkomde ons. Ook kregen we de kans om allerlei prullaria te kopen.
Wat natuurlijk gretig gedaan werd door de Amerikanen en veel minder door de Europeanen. maar deze laatsten weten wat cultuur is en de Amerikanen smijten al hun geld tegen " plaatselijke kunst".
Ja, over smaak discuteert men niet.







We hadden het keerpunt van onze reis bereikt en nu gingen we terug naar Bergen.
Een onvergetelijke reis. Blij dat ik die gemaakt heb. Eén van mijn mooiste reizen die ik gemaakt heb.
En ook zeer relaxerend. Veel op de boot gebleven en vijf excursies gemaakt. Dat kan men nu toch geen zware en vermoeiende reis noemen.
Soms denk ik er nog aan terug.


De volgende reis die ik van plan was, was Nepal. maar mijn dokter heeft dit afgeraden.
In het najaar ga ik voor twee weken naar Griekenland, Athene bezoeken, Albanië en de eilanden.


Einde van een mooie reis.